Yankı Yazgan - 99 Sayfada Bebeklikten Çocukluğa

99 Sayfada Bebeklikten Çocukluğa

Prof. Dr. Yankı Yazgan

Türkiye İş bankası Yayınları

2008 İstanbul

ISBN: 978-975-458-823-1

99 Sayfa


 
 
 
 

 

Yankı Yazgan konusunda deneyimli bir çocuk ruh sağlığı uzmanı. Beğenerek okuyorum. Bu kitabın ayrı bir özelliği ise soru - cevap olarak yazılmış olması. Bu sayede aktarılanlar bir televizyon programı izler gibi kolay ve anlaşılır olmuş. Başlığından daha çok 2 yaş döneminde, çocukluğa geçişde yaşanan, uzmanların "ilk ergenlik" dedikleri 2 yaş sendromu üzerine yazıldığını düşünmüştüm. Ancak çok daha kapsamlı bilgiler ve öneriler sunuluyor. Hemen hemen aklınıza gelen tüm soruların, cevapları mevcut bu 99 sayfalık kitapta. Pek çok satırın altını çizdim, bazı sayfaları dönüp tekrar okudum. Özellikle cezalandırma yöntemi olarak önerilen "Mola Yöntemi"nin gerçekten akılcı bir çözüm olacağına inanıyorum.

Çevremizde "Çocuk bakımı, kitaplardan mı öğrenilir?" diye bizi eleştirenler var maalesef. Annelik elbette iç güdüsel bir şey. Hamile olduğunuzu öğrendiğiniz anda anneliğiniz başlıyor. Babalar ise genel olarak bebeği kucağına alan kadar çok da farkına varamıyorlar. Anneler elbette bu iç güdüsel gerçekleşen duyguyu, uygulama aşamasına gelince özellikle anneler, büyükler bize büyük destekler. Ancak yine de zaman ilerliyor. Bazı yanlışlar zaman için de doğru, bazı doğrular zaman içinde yanlış oluyor. Her ne olursa olsun en kötü yazılmış kitabın bile zararı olmayacağı görüşündeyim. Kötü kitaplar olmasa iyi kitapları ayırt edemezdik. Çevremden bana bu yönde gelen eleştirilere kulaklarımı kapamaya devam edip bu güzel kitaplardan feyz almaya devam edeceğim.

Kitaptan minik notlar:

- Çocuğun çocuk gibi davranması daha çok tercih edilen birşeydir. Genellikle yetişkin gibi davranan çocuklarda bir ruhsal sıkıntı olma ihtimali var.

- Kuralların olmadığı, herkesin kendi kafasına göre hareket ettiği, babanın bugün "ak" dediğine yarın "kara" dediği, aile yapısının belirsiz ve düzensiz olduğu ortamlarda, çocukların davranışları üzerindeki kontrol iyice kaybolur.

- Genel anne-babalık tutumlarımıza şöyle bir baktığımda ilk gördüğüm: Birçok şeyi kınıyoruz. Bir çok şeyi eleştiriyoruz. Devamlı kusur buluyoruz. Kısacası hiçbirşeyden memnun olmuyoruz.

- Çocuğuna şimdiden alışsın mantığıyla bazı olumsuzlukları yaşatmak pek tavsiye edilecek bir tutum değil. (İleride parasız kalabilir düşüncesiyle bazı temel ihtiyaçlarında kısarak terbiye etmeye çalışmak)